ბუნრაკუ- იაპონური თოჯინების თეატრია. ის დაიბადა XVIII საუკუნის დასაწყისში ქალაქ ოსაკაში და წარომადგენს ძველი იაპონური დრამატული ხელოვნების ერთ-ერთ უმნიშვნელოვანეს ფორმას. ბუნრაკუს თოჯინების წარმოდგენა მიმდინარეობს სიამისენის (ძველებური იაპონური მუსიკალური ინსტრუმენტი) აკომპანიმენტით.ბუნრაკუს სიუჟეტის ისტორიულ საწყისებს გადავყავართ იქ, სადაც ლეგენდები სამურაებზე და ისტორიული რეალობა ერთმანეთს კვეთენ, ამბებში სადაც მონაწილენი მეტად უბრალო ხალხი იყვნენ.
თოჯინები გამოწყობილნი არიან ფერად კოსტუმებში, და თითოეული თეატრალური სცენა გვაგონებს მშვენიერ სურათს. თუმცა დადგმის სიუჟეტი სევდიან ხასიათს ატარებს - ქალი რომელიც გაუზიარებელი სიყვარულით იტანჯება, ბავშვი რომელიც გადაწყვიტავს მოკვდეს პატრონისთვის, ამის შემყურე სამურაი კი აქებს ბავშვის სიმამაცეს და ცდილობს ცრემლები დაფაროს.... ბუნრაკუ ცდილობს გადმოგვცეს იმ ადამიანთა განცდები და გრძნობები, რომელნიც ერთმანეთთან ცხოვრებისეულმა წინააღმდეგობებმა დააკავშირა.
თითოეულ თოჯინას მართავს სამი მსახიობი. მთავარი მსახიობი (ოსტატი)პასუხს აგებს თავის და მარჯვენა ხელის მოძრაობაზე, მეორე მხოლოდ მარცხენა ხელზე, მესამე კი ფეხებს ამოძრავებს.
ვინაიდან ფეხებთან მუშაობა ყველაზე ადვილია, ყველა დამწყები მსახიობი აღნიშნული ამპლუით იწყებს კარიერას.
ორი მეთოჯინე, ისინი ვინც მარცხენა ხელს და ფეხებს ამოძრავებენ, გრძნობენ თავისა და მარცხენა ხელის ფაქიზ მოძრაობას, იაზრებენ მას და მოქმედებენ შესაბამისად.
შედეგად კი ვიღებთ თოჯინის ისეთ სიმეტრიულ მოქმედებას, რომელიც ცოცხალი ადამიანის მოძრაობაზე უფრო რეალურად გვეჩვენება.
Комментариев нет:
Отправить комментарий